Δεν είναι το σώμα που πονά…
Δεν είναι η πλάτη σου που σε βαραίνει,
είναι το φορτίο που δε μοιράστηκες ποτέ.
Δεν είναι τα μάτια που θολώνουν,
είναι οι αλήθειες που αρνήθηκες να δεις.
Δεν είναι το κεφάλι που πονά,
είναι οι σκέψεις που στροβιλίζονται χωρίς ανάπαυση.
Ο λαιμός δεν πονά απ’ το κρύο,
αλλά από όσα δεν είπες,
από τα λόγια που έπνιξες στο θυμό.
Το στομάχι δε φταίει,
είναι η ψυχή που δεν χωνεύει το άδικο.
Το συκώτι δεν υποφέρει από τροφές,
αλλά από τα συναισθήματα που κουβαλά.
Η καρδιά σου δεν σε πληγώνει…
σε πληγώνει η απουσία της αγάπης.
Και να θυμάσαι —
η ΑΓΑΠΗ είναι το πιο ισχυρό φάρμακο.
